سحر خیز باش تا کامروا شوی

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کندور فلک درنگ ندارد شتاب کنزان پیشتر که عالم فانی شود خرابما را ز جام باده گلگون خراب کنخورشید می ز مشرق ساغر طلوع کردگر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کنروزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کندزنهار کاسه سر ما پرشراب کنما مرد زهد و توبه و طامات نیستیمبا ما به جام باده صافی خطاب کنکار صواب باده پرستیست حافظابرخیز و عزم جزم به کار صواب کن